Zarząd ŚIR realizując wnioski z Walnego Zgromadzenia Świętokrzyskiej Izby Rolniczej, które odbyło się w dniach 12-13 lipca 2012 roku zwrócił się do Prezesa KRIR Wiktora Szmulewicza

by podjął działania mające na celu:

 

1.     Bezwzględnego utrzymania wsparcia dla grup producenckich

Świętokrzyska Izba Rolnicza wnioskuje o podjęcie działań łagodzących negatywne skutki Rozporządzenia Komisji Europejskiej 302/2012, poprzez wstrzymanie zmian lub wprowadzenie przepisów przejściowych.

Uzasadnienie

Transformacja ustrojowa w Polsce wymagała zmiany mentalności producentów na rzecz integracji poziomej i przezwyciężania głęboko zakorzenionego indywidualizmu, celem zwiększenia pozycji rynkowej producentów w obliczu urynkowienia gospodarski. Po wejściu do UE wsparcie dla grup producentów było nadzieją na gospodarczą integracje środowiska producentów i słusznie je traktowano, jako działanie priorytetowe. W wyniku żmudnej kampanii informacyjnej, wykreowani zostali liderzy i inicjatywy producentów, posiadające wizję zaistnienia na rynku. Ponadto do planowych perspektywicznych działań mobilizował „plan dojścia do uznania", który ma charakter planu inwestycyjnego na 5lat a zatwierdzenie przez Marszałka i ARiMR posiadało znamiona promesy na wsparcie finansowe planowanych działań inwestycyjnych. Należy nadmienić, że większość zaplanowanych inwestycji będzie nie możliwa do zrealizowania bez wsparcia zewnętrznego a z inicjatyw będących w fazie początkowej producenci wycofają się. Nagła zmiana zasad wsparcia, stawia pod znakiem zapytania dalszą realizację wielu przedsięwzięć będących w toku. Często realizacja przedsięwzięcia wymagała stosownych zabezpieczeń, którymi często stały się gospodarstwa członków. Ponadto podjęte zobowiązania wobec wykonawców, stawiają pod znakiem zapytania pomyślne dokończenie przedsięwzięcia. Zmiana zasad wsparcia w trakcie realizacji kompleksowego przedsięwzięcia stawia inwestora w sytuacji krytycznej i podważa zaufanie do instytucji państwowych i unijnych. Biorąc pod uwagę powyższe wnioskujemy o umożliwienie realizacji inwestycji zawartych w zatwierdzonych „planach dojścia do uznania" na dotychczasowych zasadach oraz zabezpieczenie funduszy na nowo powstające inicjatywy organizowania się producentów w nowym okresie programowania.

2.     Zintegrowania produkcji - studia podyplomowe dla doradców i szkoleniowców.

Jednym z zadań statutowych izb rolniczych jest prowadzenie szkoleń dla rolników, w tym m.in. z zakresu Integrowanej Produkcji. Pracownicy pomimo posiadania wykształcenia kierunkowego i długoletniej praktyki rolniczej nie mogą prowadzić tego typu szkoleń, gdyż wymagane jest ukończenie studiów podyplomowych dla doradców i szkoleniowców z zakresu Integrowanej Produkcji.   Nabory i szkolenia prowadzą JUNG w Puławach, IHAR w Radzikowie, Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach i PIORiN. Ze względu na wysoką odpłatność wynoszącą około 8 tysięcy i niskie zarobki, nie stać pracowników na tak duży wydatek i zrobienie studiów podyplomowych. W przypadku tak wysokich kosztów Izby Rolnicze, Ośrodki Doradztwa Rolniczego i rolnicy indywidualni nie mogą skorzystać z pozyskania dodatkowych kwalifikacji, co uniemożliwia udział w przetargach, programach i konkursach na prowadzenie szkoleń z zakresu Integrowanej Produkcji. Pracownicy Izb i ODR cały czas podnoszą na bieżąco swoje kwalifikacje na różnego typu szkoleniach czy kursach i posiadają wiedzę specjalistyczną z tego zakresu, więc nic nie stoi na przeszkodzie by tego typu szkolenia mogli prowadzić. Wysoka cena studiów podyplomowych stawia naszych pracowników i Ośrodków Doradztwa Rolniczego z góry na straconej pozycji.

3.     Informować opinię publiczną o udziale produkcji rolniczej w cenie końcowej produktów żywnościowych.

Na pracy zwykłego rolnika żerują różnej maści spekulanci, którzy odsprzedając rolniczy urobek w handlowym łańcuszku od producenta do klienta, zarabiają na pośrednictwie duże pieniądze. Mleko. Za litr białego napoju prosto od krowy polski rolnik w skupie dostaje około 1, 20 zł. Do punktu skupu rolnik oddaje zdrowe 4-procentowe tłuste mleko. Mleczarnia je przetwarza, odtłuszcza, wlewa do kartoników i odsprzedaje hurtownikom już po ok. 1, 75 zł. Hurtownia to samo mleko sprzedaje handlowcom po 2, 17 zł, a ci w sklepach spożywczych żądają już nawet 3 zł za litr. Czyli mleko w drodze od rolnika na nasz stół rozrzedza się i drożeje prawie trzykrotnie. Ceny skupu mleka są niskie. Ale też mało dostają rolnicy za ziemniaki czy buraki. A przecież produkcja jest kosztowna. Rosną ceny nawozów, paszy. Coraz trudniej z tego wyżyć. A rolnicy? Wystarczy spojrzeć na ceny skupu na rolniczych giełdach, np. w Sandomierzu, gdzie swoje produkty sprzedają okoliczni rolnicy, cebula w hurcie kosztuje zaledwie 70 groszy za kilogram, a ta sama cebula w sklepie już 3, 50 zł. Podobnie kalafior - cena z giełdy - 80 groszy skacze w sklepie do 4, 50 zł. Rolnik dostaje grosze za ciężką pracę, a pośrednicy zgarniają krocie. Tak rosną ceny rolniczych produktów

Produkt ›            cena hurtowa na giełdzie ›         cena w sklepie

Ziemniaki             ›                7 gr/kg                       ›     1,20 zł/kg;

Buraki młode        ›              0,50 zł/kg                      ›    1,80 zł/kg;

Cebula                 ›               0,70 zł/kg                      ›     3,50 zł/kg;

Czereśnie             ›                  7 zł/kg                       ›       11 zł/kg;

Fasola szparagowa              7,50 zł/kg                      ›       11 zł/kg;

Kalafior               ›               0,80 zł/szt                     ›      4,50 zł/szt;

Kalarepa             ›                0,50 zł/szt                    ›      1,50 zł/szt;

Kapusta młoda   ›                0,50 zł/szt                     ›         3 zł/szt;

Papryka zielona     ›             4,50 zł/kg                    ›         11 zł/kg;

Żywiec wieprzowy ›            5,59 zł/kg                    › szynka 30 zł/kg.

 

4. Wprowadzenie dopłat do powierzchni obszarowych wypasanych przez konie, bydło i gęsi.

Ze względu na zwiększające się powierzchnie obszarowe użytków zielonych i odłogowanych istnieje możliwość prowadzenia i zwiększenia hodowli koni, bydła oraz gęsi poprzez wypasanie na tych terenach. Pozwoli to na powrót zwierząt na pastwiska w obrębie terenów wiejskich, umożliwi jednocześnie poprawę dochodowości w gospodarstwach rolnych, poprawiając walory krajobrazowe wsi i terenów nadrzecznych. Nadmieniamy, że łąki i pastwiska położone w dorzeczach rzek - na terenach zalewowych - ze względu na duże zagrożenie powodziowe są niechętnie ubezpieczane przez firmy ubezpieczeniowe. Wprowadzając dodatkowe dopłaty do ww. obszarów rolnych byłoby zachętą do prowadzenia i zwiększenia ww. produkcji.

5. Działki rolne nie użytkowane / odłogowane przez wiele lat.

Na terenie kraju znaczne obszary gruntów rolnych stanowią działki rolne odłogowane przez wiele lat. Wychodząc na przeciw możliwościom zagospodarowania tych gruntów wnioskujemy o wprowadzenie zróżnicowanego systemu podatkowego polegającego na różniącej się stawce podatkowej w stosunku do tej samej klasy ziemi. Wnioskujemy, aby grunty rolne odłogowane przez wiele lat zostały objęte wyższą stawką podatkową, niż grunty zagospodarowane. Umożliwi to zarówno zagospodarowanie ww. gruntów z korzyścią dla gospodarki rolnej, jak i nabywanie gruntów w obrocie sąsiedzkim. Wprowadzony system z powodzeniem realizowany jest w Irlandii Północnej.

6.     Określenie poziomu strat w ujęciu procentowym w krajowej produkcji rolnej powstałej w wyniku szkód łowieckich.

Uzyskaliśmy dane z okręgu kieleckiego ( kwota wypłaconych odszkodowań za szkody dla rolników wyniosła 320 539 zł).Uzyskanie danych krajowych jest możliwe na poziomie centralnym. Prosimy o wystąpienie Krajowej Rady Izb Rolniczych do Polskiego Związku Łowieckiego w Warszawie i przekazanie nam odpowiedzi.

7.     Odpowiedzialność za szkody łowieckie wyrządzone w uprawach rolnych przez zwierzynę łowną powinien przejąć skarb państwa.

Populacja zwierzyny sarny, dzika jest niedoszacowana a dobrostan tej zwierzyny, czyli zaopatrzenie jej w żywność spoczywa na producentach rolnych. Budżet państwa chcąc utrzymywać zwierzynę łowną na terenach produkcyjnych należących do rolników powinien płacić rolnikom rekompensatę za ograniczenie prawa własności oraz zapewnienie bazy pokarmowej. Zarząd Świętokrzyskiej Izby Rolniczej w pełni popiera ten wniosek. Rozwiązaniem problemu może być tylko zmiana ustawy o prawie łowieckim. W tej sprawie wielokrotnie występowaliśmy do:

- Senatorów, Posłów na Sejm RP woj. Świętokrzyskiego  dnia

07.05.2010r.

- Posła na Sejm RP Andrzeja Pałysa  dnia 20.11.2009r.

- Krajowej Rady Izb Rolniczych  dnia 22.10.2010r.

Prosimy o wniosek Krajowej Rady Izb Rolniczych o zmianę ustawy- prawo łowieckie.

8. Łowieckie roczne plany hodowlane powinny być bezwzględnie opiniowane przez Rady Powiatowe Izb Rolniczych.

Rozdział 3 prawa łowieckiego, „Zasady gospodarki łowieckiej" Art.8 pkt. 3 mówi:

1)     roczne plany łowieckie ustalane przez dzierżawców obwodów łowieckich, opiniowane przez wójta( burmistrza, prezydenta miasta) i zatwierdzane przez nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.

Wnioskujemy o uzupełnienie powyższego punktu o dodanie:

...oraz Powiatowych Rad Izb Rolniczych.

Członkowie Powiatowej Rady Izby Rolniczej będącej rolnikami na tym terenie posiadają dodatkowe niezbędne informacje, aby roczne plany łowieckie były ustalone w ilościach zabezpieczających interesy rolników.

Proszę o wniosek o nowelizację tej części ustawy.

9. Ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich powinny być

obowiązkowe w całym kraju.

Świętokrzyska Izba Rolnicza domaga się w dalszym ciągu wprowadzenia ubezpieczeń w rolnictwie upraw rolnych i zwierząt gospodarskich. Problem ten jest nierozwiązany od lat i coroczne anomalia pogodowe powodują dramat wielu rodzin rolników przez zniszczenie całorocznego źródła dochodu. Obecny system nie sprawdza się gdyż wydatki z budżetu państwa są zbyt niskie, a nieliczne firmy, które prowadzą ubezpieczenia starają się traktować uprawy wybiórczo lub też przy uprawach ryzykownych stosują bardzo wysokie stawki ubezpieczeń, co powoduje dużą część nieubezpieczonych płodów rolnych.

Uważamy, że wprowadzenie obowiązkowych ubezpieczeń z większą pomocą budżetu państwa pozwoli na rozwiązanie nabrzmiałego od wielu lat problemu ubezpieczeń rolnych w naszym kraju.

10. Zaproponować rozwiązania umożliwiające poprawę konkurencyjności terenów wiejskich, tworząc nowe miejsca pracy oraz poprawiając infrastrukturę komunikacyjną pomiędzy wsią a aglomeracjami miejskimi.

Zarząd Świętokrzyskiej Izby Rolniczej uważa, że środki z nowego PROW na lata 2014-2020 muszą być skierowane tak żeby zapewnić poprawę konkurencyjności terenów wiejskich poprzez ulepszenie infrastruktury i komunikacji na terenach wiejskich. Rolnictwo w naszym regionie i w całej części Polski południowo- wschodniej jest bardzo rozdrobnione jednocześnie występuje tutaj największe skupisko ludności na terenach wiejskich w całej Unii Europejskiej. Brak możliwości utrzymania się tylko z produkcji roślinnej zmusza ludność wiejską do migracji i szukania pracy i dodatkowych źródeł dochodu w miastach i na innych terenach. Jednocześnie uroki i czystość powietrza na naszych terenach powoduje chęć osiedlania się rodzin z miasta i budowania swojej przyszłości i domów na wsiach. Rolnicy na naszym terenie są producentami żywności i dbają o piękno krajobrazu i czystość środowiska. Należy, więc wprowadzić programy i działania w nowym PROW, aby charakter naszego regionu został zachowany w przyszłych latach, a nasze tereny wiejskie i rolnicy rozwijały się.