Struktura organizacyjna pierwszych polskich izb rolniczych

Przedwojenne izby rolnicze były instytucjami obligatoryjnymi, powoływanymi przez Radę Ministrów na wniosek ministra rolnictwa, zgłoszony w porozumieniu z ministrem reform rolnych oraz po zasięgnięciu opinii samorządu województwa i samorządu powiatowego oraz organizacji rolniczych.

Rada Ministrów na wniosek Ministra Rolnictwa, zgłoszony w porozumieniu z Ministrem reform Rolnych nadawała także izbie rolniczej statut, określający szczegółową organizacje izb rolniczych i decydowała o jego ewentualnych zmianach.

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 22 marca 1928 roku, wprowadzające izby rolnicze na obszarze całego kraju, określało w art.3, że okręgiem działalności izby rolniczej będzie jedno województwo.

Sprawy organizacyjne i wyborcze izby zostały określone w artykułach od 16 do 47. Organy samorządowe izby stanowiły: rada izby, zarząd izby oraz prezes izby (art.16). Artykuł 17 mówi, że radę izby tworzą radcowie z wyboru i radcowie mianowani przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

Ogólną ilość radców z wyboru określał statut izby rolniczej w granicach od 20 do 70 osób. Wyboru radców mogły dokonywać osoby, które spełniały warunki:
były członkami organów uchwalających, powiatowych związków komunalnych i gmin miejskich, objętych okręgiem wyborczym
były właścicielami, dzierżawcami lub kierownikami położonych w okręgu izb gospodarstw rolnych, bądź też pracowały w okręgu izby w dziedzinie rolnictwa,
posiadały wykształcenie wyższe lub co najmniej średnie.
Zgromadzenia wyborcze wybierały połowę ilości radców z wyboru wymienioną w art.25, połowę zaś organizacje rolnicze, powoływane przez Ministra Rolnictwa i reform Rolnych. Radcowie mieli pełnić swoje czynności honorowo (art.22), choć w statucie izby może być zapis określający prawo radców do diet za dni posiedzeń rady i komisji oraz do zwrotu rzeczywistych kosztów podróży w wysokości ustanowionej przez rade izby a zatwierdzonej przez wojewodę.

Ogół radców tworzył radę izby, która była organem uchwałodawczym i kontrolnym. Do jej kompetencji należało:
uchwalanie planu budżetowego,
ustalanie opłat na rzecz izby
decydowanie o zaciąganiu pożyczek, o nabywaniu, zbywaniu nieruchomości majątku izby oraz o przejmowaniu na rzecz izby darowizn i zapisów.

Uchwały rady były podejmowane bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby radców. Rada izby zbierała się co najmniej raz do roku, w terminie określonym w statucie izby na sesje zwyczajna albo na sesje nadzwyczajną na żądanie ogółu radców lub zarządu izby, a także na żądanie Ministra Rolnictwa.

Rada izby mogła spośród swoich członków wyłaniać komisje problemowe, które zajmowały się sprawami z poszczególnych dziedzin rolnictwa i wsi. Rada mogła tym komisjom powierzać pełnienie zadań stałych lub przejściowych (art.39).

Artykuł 40 określał, że rada izby ze swego grona wybierała w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością głosów, na okres trzech lat zarząd izby w ilości członków określonej w statucie izby. Wybory do zarządu izby odbywały się na pierwszym posiedzeniu rady, zwołanym po przeprowadzeniu wyborów radców z okręgów wyborczych i społecznych organizacji rolniczych. Zarząd był organem wykonawczym izby. Do niego należały decyzje we wszystkich sprawach nie podlegających uchwałom rady izby i nie należących do kompetencji prezesa izby. Szczegółowo czynności Zarządu oraz prawa i obowiązki jego członków zostały określone w statucie izby.

Artykuł 43 mówił o prezesie izby, który był wybierany przez zarząd izby w tajnym glosowaniu bezwzględna ilością głosów. Zarząd dokonywał również wyboru wiceprezesa izby. Zarówno prezes jak i wiceprezes izby byli zatwierdzani przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych. Do obowiązków prezesa izby należało reprezentowanie izby rolniczej na zewnątrz, czuwanie nad wykonaniem uchwał zarządu izby, zwoływanie i przewodniczenie posiedzeniu rady i zarządu oraz nadzór nad działalnością biura izby (Art.44).

Artykuł 46 dotyczy biura izby. Na czele biura izby stoi dyrektor powołany spoza grona radców przez prezesa izby na podstawie uchwały zarządu izby za zgodą Ministra Rolnictwa i reform Rolnych. Dyrektor biura izby podlega bezpośrednio prezesowi izby, przed którym jest odpowiedzialny za działalność biura. Dyrektor biura uczestniczy w posiedzeniach rady, zarządu i komisji izby, na których referuje sprawy, wypowiada opinie lub udziela potrzebnych wyjaśnień. Na wniosek dyrektora biura uchwalony przez zarząd prezes powołuje stałych pracowników biura, zaś pracowników czasowych prezes powołuje samodzielnie na wniosek dyrektora.

MINISTERSTWO ROLNICTWA I ROZWOJU WSI Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Agencja Rynku Rolnego Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Świętokrzyski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Modliszewicach Krajowa Rada Izb Rolniczych Centrum Doradztwa Rolniczego Pierwszy Portal Rolny Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych Fundacja Programów Pomocy Dla Rolnictwa logo_federacja_2