Po przekształceniach w 1989 roku powstało wiele inicjatyw reaktywujących izby rolnicze. Uwieńczeniem była ustawa z dnia 14 grudnia 1995 roku o izbach rolniczych, która stworzyła warunki prawne dla powołania i funkcjonowania samorządu rolniczego w Polsce.    

            Zgodnie z postanowieniem ustawy członkostwo izb rolniczych z mocy prawa przysługuje trzem grupom podmiotów: osobom fizycznym i prawnym, będących podatnikami podatku rolnego; osobom fizycznym i prawnym będących podatnikami podatku dochodowego od działów specjalnych produkcji rolnej; członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych posiadających w tych spółdzielniach wkłady gruntowe. Oparcie członkostwa w izbach na osobach, na których ciąży obowiązek podatkowy pozbawia niektóre osoby pracujące w rolnictwie prawa członkostwa. Nie są bowiem członkami izb pełnomocni domownicy pracujący razem z właścicielem, emeryci rolni, którzy przekazali gospodarstwo następcom oraz robotnicy rolni i dzierżawcy za wyjątkiem dzierżawców gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy.

            Z przytoczonej ustawy wynika, ze zadania własne izb określane są bardzo ogólnie i szeroko, natomiast ich kompetencje mają charakter opiniodawczy i doradczy. Jest to podstawowy mankament obowiązującej ustawy o izbach rolniczych. Zmiany wymagają również przepisy szczegółowe dotyczące rolnictwa. Aby skutecznie realizować zadania, izby muszą być wyposażone w odpowiednie kompetencje, umożliwiające rolnikom udział w rozstrzyganiu spraw ich dotyczących. Stosowane wnioski i postulaty izby rolnicze zgłaszały od momentu ich reaktywowania.

            Wybory delegatów na terenie województwa kieleckiego jako jedne z pierwszych w kraju odbyły się w dniu 7 lipca 1996 roku.

Zarząd Kieleckiej Izby Rolniczej w latach 1996-1999:

Andrzej Maciąg Prezes

Jan Galus Wiceprezes

Ryszard Wójcikowski, Halina Jagieła, Krzysztof Gajewski – Członkowie Zarządu.

Delegatem do Krajowej Rady Izb Rolniczych został wybrany Jarosław Królicki.

Dyrektorem Biura był Marek Sacharz.

    W historię Ziemi Świętokrzyskiej  wpisuje się   również  nie istniejąca obecnie  Tarnobrzeska Izba Rolnicza. Pierwsze wybory delegatów na terenie województwa tarnobrzeskiego odbyły się w miesiącu wrześniu 1996 roku, jednak ze względu na  małą frekwencję nie przekraczającą progu 20 % uprawnionych  rolników do głosowania zostały uznane  jako nieważne.

     Prawomocne wybory delegatów ( druga  tura) na terenie województwa  tarnobrzeskiego odbyły się  w dniu 18 maja 1997 roku. Z 54 gmin wybrano 106 delegatów do Walnego Zgromadzenia Tarnobrzeskiej Izby Rolniczej.

Zarząd Tarnobrzeskiej Izby Rolniczej w latach 1997 – 1999:

Ryszard Ciźla Prezes

Ireneusz Klimkowski Wiceprezes

Jacek Bernaciak, Edward Flis, Wiesław Kowalczyk – Członkowie Zarządu.

Delegatem do  Krajowej Rady Izb Rolniczych został  Aleksander Partyka.

Dyrektorem Biura był Leszek Tomanek.

 Tuż przed podziałem administracyjnym kraju Tarnobrzeska Izba Rolnicza  została  przemianowana na Nadwiślańską Izbę Rolniczą i zmieniła swoją siedzibę z Tarnobrzega  na Sandomierz.